Patrząc na poranną ósmą na zegarze, wypad z łożka nie był jakimś szczególnym wyczynem, ale wyglądając przez okno już wiedziałem, że warto - sukces zdęciowy murowany :) Atmosfera i sceneria wspaniała - powiem tylko o tym, czego nie widać na zdjęciach - 13 stopni poniżej zera, bez wiatru, w słońcu to czysta przyjemność - choć przyznam się, że ostatnimi czasy nie przepadam za zimą. Wstałem, obszedłem wszystkie kąty i teraz pokazuję dobrze Wam znane miejsca, trochę zapewne odrealnione, bo przecież zimą jeszcze u nas nie byliście - ale tak na "wsiakij słuczaj" wspomnę, że pokoje na poddaszu są wolne :) Aha, Marto nie uwierzysz, ale Twoja ulubiona mięta świetnie się jeszcze trzyma, wygląda i smakuje - teraz z dodatkiem lodu :) Nasze zwierzaki baraszkują w śniegu jak dzieci, tylko nie wiadomo dlaczego Maja z szuflą biega - nie lubi śniegu, czy co?
Pozdrawiamy Was i wszystkich podgądaczy tego "osobistego" listu bardzo, bardzo serdecznie i ciepło.
Ps. Sławku, kilka dni temu jeden z wędkarzy przekonał się, że szczupaki w Berżniku są naprawdę duże..., ale o tym opowiem jak się spotkamy.
