Wracaliśmy trasą nieco (w okolicach granicy) "słabszą", ale w miarę jeszcze dobrą i krótszą o 30 km - przez Kopciowo. Merecz można nazwać królewskim. Miasto otrzymało prawa miejskie (lokacja na prawie magdeburskim) od króla Zygmunta II Augusta w 1569 roku wraz z herbem. Okoliczne lasy były ulubionym miejscem polowań urządzanych przez wielkich książąt litewskich i królów polskich. W 1418 roku król Władysław II Jagiełło przebywał w Mereczu w okresie świąt Bożego Narodzenia, a w 1421 roku przyjmował tam posłów czeskich, ofiarujących mu koronę. Ltwini Merecz nazwali po swojemu - Merkine. Okolice Merecza są obszarem Dzukijskiego Parku Narodowego (Dzūkija National Park).
Gna nas w takie miejsca ciekawość świata z jednej strony, z drugiej chcemy wiedzieć co polecamy naszym gościom do zwiedzenia. Merecz włączymy do naszego "Słonecznego przewodnika", bo warto - jest mały i piękny, położony nad jeszcze piękniejszym Niemnem, na dodatek związany mocno z naszą polską historią. Zwiedziliśmy muzeum utworzone w miejscu dawnej cerkwi, zaglądnęliśmy do biura turystycznego gdzie jest inaczej niż gdzie indziej, bo jest tam wiele rzeczy do zobaczenia nawet dla dzieciaków. W muzeum i informacji spotkaliśmy sympatycznych młodych ludzi, mówiących nie tylko po litewsku i angielsku, ale po polsku też można było się domówić. Obejrzeliśmy miejscowy kościółek Wniebowzięcia NMP ufundowany przez Króla Jagiełłę w XV wieku, dom gdzie zmarł 20 maja 1648 roku król polski i wielki książę litewski Władysław IV . "Wdrapaliśmy się" obowiązkowo na Górę Zamkową, z której można było w całej krasie podziwiać Niemen z jego dopływem Mereczanką.
W drodze powrotnej na autostopa chciał się z nami zabrać bocian, ale my jechaliśmy tylko do Półkot, którymi nie był zainteresowany :)
Linki:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Merecz
http://kresowiacy.com/2014/07/merecz-ciekawa-historia-miasteczka/
